Bedenim betonlarda dolanırken kaygıyla,
Ruhum uzanıvermiş bir ağaç kenarında.
Zihnimi zaptettiler seküler sancılarla
Yüreğimi yordular daha taze çağında.
İnsanlar olmasaydı belki güzeldi dünya
Olmazdı bunca nefret ,bitmez tükenmez kavga.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta