Bedenim betonlarda dolanırken kaygıyla,
Ruhum uzanıvermiş bir ağaç kenarında.
Zihnimi zaptettiler seküler sancılarla
Yüreğimi yordular daha taze çağında.
İnsanlar olmasaydı belki güzeldi dünya
Olmazdı bunca nefret ,bitmez tükenmez kavga.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta