Sen uzak sana olan özlemlerim daha uzak
Yüzde dost kalpte düşman olanlar kuruyorlar yolumuza ha bire tuzak
Sevdanın ateşten gömleğini giyer giymez
Kalmadı aşkın yollarında sevda heybelerimde erzak
Nur cemalini görmezsem yaşama umudum felç olur
Muhammedi güllerimin goncaları daha açmadan solar kurur
Sana sırılsıklam meftun olan bu gönlüm
Mecnun misali her yerde seni fellik fellik arar bulur.
Sözlerin bittiği yerde başlar benim aşkım
Mahirce ilmek ilmek dokunur sevda gergefinde nakşım
Bir anlık firakında
Celalli ve haşin olur herkese bakışım
Dillerin söyleyemediğini meşhur bir şair gibi yazar kesik uçlu kalemim
O yârin tatlı bir bakışıyla biter keder ve elemim
Kalan ömür miadım hazana uğrar
Nazlı yârin ince bellerine sarılmazsa nasırlı ellerim
Sen yaşadıkça geçmem namertlerin köprüsünden
Aşkınla bilendim bilenebildiğim kadar hayat törpüsünden
Gamzeli yanaklarından dökülen bir gülüşünle
Kurtulurum bir anda hayatın meşakkat örtüsünden
13-18/ Kasım/ 2015
Kayıt Tarihi : 18.11.2015 12:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!