ormanın derinliklerinde yürürken gördüm sensizliği,
ağaçların yapraklarından süzülen az miktarda ışıkla
sevda mevsimi sarmış adanın bedenini,
bir orman senfonisi bölüyor sessizliği,
rüzgarın vokaliyle atıyor içimden sensizliği,
ve yapraklar alkışlıyor aynı tempoyla.
ayaklarımın altında ezilen çam pülleri
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Ahhh o sensizlik yok mu, o SENSIZLIK...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta