İnsanlar var; Ege’de, Akdeniz’de;
Her gün bir başka çayda; bir başka partide,
Yine de mutsuzlar; her bir şişede, her bir kadehte.
Birileri altta; birileri üstte;
Lafa geldi mi sosyetenin dilinde;
Yemek yeriz önce,
Ardından birer içki,
Kahveler bizim evde,
Budur gecenin rengi.
Anlayacağın güzelim,
Ve buna eklenen
Tatlı bir çift yaşlı göz.
Gurur duyuyordu
Yarattığı eserle
Bir gün baktı ki ellerine
Minik bir kız çocuğunu kurtarırken,
Siper etmeli gövdeyi insan,
Öleceğini bile bile.
Etin dört bir yana dağılmalı
Başkentin göbeğinde,
Hem de tam göbeğinde;
Afrikalı çocuk ebe seçilse
Avrupalı gelip, oyuna katılsa
Asyalı miniklere sobe denirse
Birbirlerini öldürmezler
Büyüdüklerinde.
Bir çocuğun, yolda, evde, okulda
Herhangi bir çocuğun saçlarını okşa baba!
Üzerime alınırım; mutlu olur, sevinirim;
“Babam beni sevdi” derim.
Hem, onca zamandır
Birikmiş borcun yok muydu senin?
Anlatsam
Anlamazdın zaten,
Karşılığı yoktu ki sende.
Bir şairin gözünde
Hissedilendir yaşam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!