Kürt Kızı Berfin'e

KÜRD KIZI BERFİN
Vahşi kartallar sarmış gökyüzünü.

Aşağıdaki yeşile, akan dereye saygı duymaksızın, uçtukları göğün efendisine aldırmaksızın ölüme kanat çırparlar.

Gökyüzü mavi, gökyüzü tanrının rengi.

Aşağısı yemyeşil, bereket kokar.

Dumanlar yükselir aşağıdaki çadırların önünden.

Süt pişirir ocakta,

kınalı saçlarıyla yaşlı neneler.

Bir ezgi yükselir semalara.

Ağıt yakmaktan yorulmuş dillerin ucundan.

Alır uzaklara götürür insanı.

Serin yaylayı sarmalayan,

onurlu dağın bağrına düşer şefkatle.

Yazın ortasında sararan otları kımıldatır usulca.

Ürkek akan derenin suyunu çeker kendisine.

Ve bülbül,

aşkı gülün hasretine yakmak için,

ağıdına ilham alır.

Sonra,

haylaz çocukların sevinç dolu,

hayat dolu sesleri karışır havaya.

O çocuklar ki,

bu topraktan doğdular.

Bu dağın, bu taşın soğuğunda üşüdüler.

Bu derenin suyundan, göğün güneşinden içtiler.

Bu çocuklar ki,

sarı saçlı,

siyah saçlı,

görkemli gözlerle doğdular.

Kürd doğdular.

Kimisi Berfin,

kimisi Siyabend doğdular.

Büyüdüler de,

şimdi sevinç katıyorlar yaylamıza.

Az sonra,

vahşi kartallar dağıtır seslerini.

Ölüme çağıran çırpınışlarıyla.

Önce Berfin ürker.

Dört bir yana dağılır Kürdün çocukları.

Korkudan,

kan kokan pençelerden.

Ve kartallar,

önce Berfini kaparlar.

Güzelim sarı saçlar artık rüzgarda dağılır yaylaya.

Kan düşer toprağa.

Kan düşer sevincin ortasına.

Tatlı ezgi bir anda ağıda dönüşüverir.

Bir kartal uçar havaya.

Bir Berfin solar güneşin dizinde.

Ve diller,

yorgunluk nedir bilmez,

yine başlar kıvranmaya,

Berfin Berfin diye.

Ve ben,

aynı dağın,

aynı taşın

ve aynı güneşin nefesini çekmiş,

bir şairim.

İşte seni çiziyorum satırlara.

Ey Kürd kızı!

Ey gönlümün acı saraylarının sultanı!

Minnacık ayaklarını toprak mı örtmüş bugün?

Yine dağın yamacında,

utangaç deremizin suyuyla mı yıkanır mezarında özlem açan çiçekler!

Selam söyle toprağın altındaki kemiklerimize.

Bilsinler ki,

biz onlara gönül verdik.

Ve biz,

tıpkı onlar gibi,

halen masumuz.

Senden sonra çok Berfin açtı.

Ama ben hep seni sevdim.

Çünkü sen,

daha çok küçüktün.