Kürt Kızı Şiiri - Zilan Ecevit

Kürt Kızı

Sevdan yakar yüreğini,
Alın yazın yol vermez sevdana.
Dağlara, taşlara vurursun kendini,
Alın yazını silercesine.

Kan ve öfke kusturursun
Sağır, dilsiz cihana.
Kürt kızı...
Yüreğine derman, yoluna çare ararsın.

Dağlara vurur kendini,
Köleliğe, zulme, açlığa, susuzluğa karşı
Karanlık zindanlarda.

Başeğmezliğin yakar yüreğini,
Sevdanı dağlarda, kutsal ateşinle haykırırsın.
Savaşırsın, sevdanı senden çalana;
Yağdırırsın ferman taşlarını.

Kaç bin ölü, kaç bin yıl...
Gözler uyku bilmez, beden dinlenmez.
Başeğmezliğin yakar yüreğini,
Dilinde sevdanın şarkısı.

Ölüme koşa koşa giden Kürt kızı,
Her yanın dikenli tellerle çevrili.
Kuru odun, sevdan ve sen;
Sen ve sevdan savaşırsın IŞİD çeteleriyle.

“Haram” derler, dokunmazlar bedenine.
Ey kutsal kitaplar,
Benim sevdam haram mı?
Sevdamı benden çalanlar cennetlik mi?
Beni köle pazarlarında satan,
Dokuzunda nikâh kıyan, cennetlik mi?

Kürt kızı...
Sevdan yakar yüreğini.
Elinde Prometheus ateşi,
Dağlara vurur kendini.