* Kurt Ayazında,arafta Bir Haymatlos

KURT AYAZINDA BİR HAYMATLOS
#fatma doğan
Arafın kışındayım.
Kar galebe çalıyor ak mintanıyla, zifir geceye,
Buz değiyor ince ve keskin, narin yapraklarıma.
Bu sessizlik hayra alamet değil,
yalnızlık yağıyor saçlarıma sicim sicim ,
nasıl da ağır ağır
dolunay çöküyor,
Kurt ayazında,
Haymatlosun büyüdükçe kararan gözlerine.

Ben ıssızken, yersiz yurtsuzum bu dağlarda
Sen gibi, haymatlos!
Bir kurt uluması yarar gecemin ,derin sessizliğini
Biçer ayak izlerim ortasından,
bembeyaz karanlığın yamalı örtüsünü.

Kurtlar ulur zihnimde ,peşi sıra.
Ben bölerim uykularımı, lime lime.
kör bıçakla.
Kulağıma şarkıların vahşi güftesi kazınır
Buz düşer narin dallarıma kıra,kıra.

Kurtların av günüdür bugün , Haymatlos!
Bozkırın yalın ayazında.
Aşarken atlarım, dört nala ,
arafın yollarını
Nallarına çivilemişim mıh gibi,
asırlık yorgunluğumu.
Kirpiklerime tutunmuş sayısız buzdan oklar,
Kaşlarımda asılı hala ellerinle gerdiğin yay.
Çehreme düşmüş derin çizgilerde yol alır ,
Kah Buram buram yaşam kokar
Kah Buram buram ölüm,
arafken buralar.

ama korkmam ölmekten ,
yaşamak kadar zor değil ölmek, Haymatlos!
kurt ayazında savaşmak değil midir kendinle,
hayat dediğin.
her daim Kurt ulur,
kar düşsede düşmese de geceye,
Bazen avaz avaz ulumaktır, yaşamak
Bazen azar azar, sessiz sessiz ölmek,

Uykusuz gözlerine değince buzdan dikenler,
İşte o vakit başlar, yalnızlığın sınırında ölüm
O vakit tarar, sessizlikte
bozkurt yelelerini
törpüler dişlerini
bir kez kan değdi mi azı dişine?
başlar ulumaya dolunayda ,
içindeki vahşi kurtlar
kalbine arafın ayazı düşer Haymatlos,
sen artık nereye gidersen git,
hep arafta kalırsın yersiz yurtsuz ,
ölümle yaşam arası,
Kulağına kurtların vahşi bestesi çalınır
Buz düşer dallarına kıra,kıra.
FATMA DOĞAN 21.05.2025/TURHAL