Hayatın zorlukları seni sonbahar rüzgarlarına kapılan gazel yaprakları gibi bir o yana bir bu yana savurur durur.
Ya da şair eder elinden kalem gözünden yaş düşmez olur.
Cephede asker gibi kurşunla değil, kuytu bir gönülde kıstırılarak masumca yüreğinden ansızın vurulursun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta