Elde var boşluk
Ne zaman dolacak acaba
Masada öylece bekliyor
Toz haline gelmeyi
Her zerresinde sen varsın
Kırmaya kıyamıyorum
Günler azab veren günler
Ne zaman terk edip gideceksin
Bu diyardan başka diyara
Hiçbir şey olmak çok güç
Neden her şey ense kökünde
Çok mu şey istiyorum hani
İnsanın bugünü, geçmişin hatıraları ve
Geleceğin umutları arasında can çekişiyor
Ne dorukları bulutlara değen tepelere
Ne uçsuz bucaksız ovalara
Ne de sonsuz okyanuslara ihtiyacımız var
Bize sadece denizler yeter
Cılız bir palmiye ardında masmavi
Öyle bir keskin çizgi ki mavi daha mavi
Ardında düşünmece
Sonu olmasını dilediğim bir kuyu
Nal seslerinin heyecan verici ritmi
Gözlerim dalıp gidiyor yakınlara
Bende bir sen var
Sensizliği hiç düşünmedim
Düşlerimden öteyi sayıklarken
Gözbebeklerinde gördüm masumiyeti
Şaşkın sözlerle seni izlerken
Ne de çocuksuydum orada beklerken
Kalbimle sensizliği selamlıyorum
Gecenin karanlığında siyah rehber
Çaresizliğin dili beni haykırıyordu
Ben ise susup kavruluyordum
Yine gün doğumu yoldaşım olmuş
Kalbim konuşuyor dilim susmuş
Neden kendimi özgür hissedemiyorum
Yoruldum artık yaşayamamaktan
Kendim için istemiyorum inan
Sadece kutsal görevi yerine getirmeliyim
Belki de var oluş amacım bu
Ya sonu hüsrana davetiye çıkarırsa
Işığa ihtiyacım var
Listenin başına güneşi koydum
Biraz bencilce görünebilir ama
Hangimiz sencil olduk ki
Benim dışımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!