Kürk Meselesi Şiiri - Gültekin Toga

İki garip arkadaşla gezerken
Zaman akıp gitti,karnı acıktı.
Gördü; etrafını tek,tek süzerken,
Tam karşıda bir lokanta açıktı.

Haydi deyip, yürüdüler içeri
Bir müşteri vardı ve kendileri
Garson o masanın tam hizmet eri
Çok beklerler; geciktikce,gecikti.

Böyle bir şey gelmemişti başına
Döndü; "ne iş"dedi arkadaşına
-Gitmek ister o savcının hoşuna.
Manzara zül,tam zıttına,gıcıktı.

Onun para bizimkisi pul mu be
Onurumuz çiğnenecek yol mu be
Bağırarak dedi; artık gelme be
Ürktü garson beti benzi uçuktu.

Kalkın artık burda yemek yenilmez
Ruhsuz şekillere adam denilmez
Boğulsak ta bu gemiye binilmez
Meydan kürke kalmış; açık,saçıktı.

Sentezi der; yürüdüler birlikte
Sırıtma kalmıştı adam mimikte
Bizde bırakalım dedi bir nükte;
Tükürdü,tükürdü, tükürdü çıktı