Küresel Liboşlar Şiiri - Mustafa Bulan

Her devrin adamıdırlar, işleri zordur(!)
Bazen modern bazen de az muhafazalı(!)
Yallanmak uğruna her sofraya oturur;
Mideleri boldur, domuz gibi iştahlı...

Tutarsız olurlar, bir ileri bir geri,
Utanma bilmezler, yüzleri hep maskeli...
Her yere ulaşırlar, uzundur elleri,
Her pisliği yerler, domuz gibi iştahlı…

Bellidir şeytanın yürüdüğü tüm yollar;
Hem tutarlıdır, Allah’a bir imanı var!
Ama liboşlar tutarsız, her kabı yalar;
Mideleri alır, domuz gibi iştahlı…

Allah için artık bakın düne, bugüne;
Liboşlar her dönem tam bağlar küresele.
Hem “Hantal” derken siyasete ve devlete
Göbekleri çatlar, domuz gibi iştahlı…

Tarıma ve gıdaya destek olmaz derken,
Sonunda milleti ele muhtaç ederken,
Hormonlu gıdaları halka dayatırken
Organikten yerler, domuz gibi iştahlı…

Gıdanın her zaman bulunmaz bir yedeği;
Bir devlet her zaman korumalı çiftçiyi.
Yabancı bazen vermezken fazla ekmeği
Liboşlar pasta yer, domuz gibi iştahlı…

Liboşlar hem işbirlikçi hem küreselci,
Yemeseler bile hepsi hormon sevici…
Köylüye ve çiftçiye derken kan emici
Yedikçe doymazlar, domuz gibi iştahlı…

Kanseri ve belayı parayla satarlar
Ve küresel şirketleri hep savunurlar!
İşleri güçleri, her konuyu istismar…
Hiç doymak bilmezler, domuz gibi iştahlı…

Sağcı, solcu, ortacı, dinci… geçinirler,
Bazen arada Atatürk’ten söz ederler,
Amalı fakatlı sözlerle bizi gerer!
Mideleri sağlam, domuz gibi iştahlı…

Bulamoğlu bunlar her kılığa girerler,
Omurgaları yok, her kapıdan geçerler.
Eğilip sürünürken kendinden geçerler!
Mideleri esnek, domuz gibi iştahlı…

Şile/29.07.2017