Hayvanlar içinde ne güzel gezerdim.
Otlardım, derelerden sular içer; akşam eve gelirdim.
Kış günlerinde ahırda beslenirdim.
Günler, aylar derken bende büyüdüm 2 yaşımı doldurdum.
Sahibim tarafından kurbanlık olarak seçildim.
Aslında beni yaratan, kâinatı her şeyi yaratan Allah: Beni taş, toprak, bitki ağaç olarak yaratmadı yiyen içen gezen bir çanlı olarak beni onlardan üstün olarak yarattı.
Sonunda nasıl olsa sahibim olan insan gibi bende öleceğim, ha bugün, ha yarın ha kurda yem ha insanların sofrasında azık olmuşum.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta