ezgisindeki acı siner yüzünde bir yerlere
aklında diyemediği kelimelerle kanatırken sesini
fırtınaya tutulmuş elleriyle öğrenir geçmişini
çivileri sökülmüş bir duvarı sıvazlarken
ağlamak ister parmaklarının ucuyla
vakit yangınları giyinme vaktidir
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta