KARTAL YUVASINDA HAREKETSİZDİR.
Yanık yağ kokuları gibi nefes borusunu yakarak ciğerlerimin kuytularını sarsıyordu ayrılığın dumanları.
Yollara dökülmüş binlerce yeni yetme çiçek yaprağının mor sesleriydi kahır zinciri. Ve terk edilmekte olan kaderler, siyah bir ipte atlayarak, seke seke yürüyordu veda bulvarında.
YALNIZLAR GEÇİDİYDİ BU YÜRÜYÜŞÜN ORTASINDA KALAN,
DÜMDÜZ BİR SEVDAYDI BU.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




YÜREĞİNE KALEMİNE EMEĞİNE SAĞLIK.
OF…OF…Ve gene de OF…
Körolası yüreğe “bir sevmeyi öğretemedim
Yüreginize saglık Hüsamettin Sungur
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta