Bir babamın toprağa serptiği
buğday tohumları,
Birde gözlerindeki
tanımsız renkler umutlandırdı beni.
Birinde kardeşlerimle paylaşacağım
ekmeğin hamurunu...
Diğerinde susuz yüreğimin can suyunun
ilk yağmurunu gördüm...
Günde üç defa oturuyorum sofraya
ve çok şükür doyuyorum
Lakin!
Bir türlü ıslanamıyor'um....
Kayıt Tarihi : 15.1.2019 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)