Kündgûş Şiiri - Reh Nûma

seni işittim
yorgun kelimelerin hamallığında ,
ağır aksak zamanların üstü örtülü bir bekleyişinde

kaç ses iliştiyse kulağıma tuttum kendimi ,
mücerret gamzeler ekledim ılgılarıma

geceyle hemhalleştim
- ki manzarasız bir şarkıdır gece , bilirsin -
ve karşısında sırrı çözülmüş aynaların ;
çığlıklar büyüttüm , rütbesi karanlık..

sesli harflerimin kıyımında öğüttüm
zamanın bulanık sırlarını..

sırlar ki ,
ziyandadır akreple yelkovanın ölgün tekerrürlerinde..

çal saatlerden bu acıyı
yaraladığın yerden yara almadan..
akmasın zaman , sönsün ateşim
soğusun içim..

bin ah bürüsün vakitsiz bahçelerimi
- neden söylediğim her şarkının kederini
kendi toprağıma ekiyorum ki !

çürümüşlüğün yüzüne güldüğümden beri
kurutur ezber ettiğim her düş
sesimi

sen de duy istedim
sükutumun çiçeklendiği yerden beni..

hadi ,
ört içindeki gürültüyü

duy beni !