Kumkurdu Uçurumları Şiiri - Aykut Saka

Aramızdaki uçurumları okşuyor çok zamanlar
nefeslerimizin serinliğinde birikiyor derinliği
okyanustur cep aynasına yansıyan, bu damlalar
bakışlarını bürüyor, bir büyünün ilkelliği

ilm-i muammadır şimdi bir terkedişin öğle vakti
kuyruğunda gösterişli mağrurluk çığaları
bebek gözlerini ovuşturur, iklimsiz elleriyle
ilk insanın verimidir, tarlalarda çoraklığı

bir saat kaldığı yerden devam eder tohumları
vakitsiz görülen, kumkurdu düşündeyim
topraksız bir mezar, bu uçurumun boğumları
haritasız gezegenden kovulduğum gecedeyim

birazdan bir gölgeye buyur eder beni güneş
bir ağacın yangın yerinde sabah sabah saklanırım
bakışlarının bedelini öder, isimsiz bir renk
şehirlerinin kuşbakışında ışıklarınla aklanırım