Kumdan Kalelerim Şiiri - Yakup Oğulları

zaman akıp gidiyor,
zavallıyım acizim yetişmekte
içim sızlar takvim yaprağını yırtarken
sanki yaprak yaprak tükenen benim

gönlümde hala sızısı saklı,
eski dostların,eski sevdaların
özlem sarmalı yüreğimde,
ağlasam boşaltamam geçmişe dair ne varsa

bu gunü yaşayamam,
geçmişin özlemiyle tutuşurken
ahh! o cennet bahçesi günler,
o güllerin kokusu,o masumiyet çağı

bir mucize göster tanrım!
al beni götür kumdan kalelerime
tahtadan atlarımla,kılıçlarımla,
tarumar edeyim hayali düşmanları
her şeye yeniden başlayayım…..