Kumdan Kaleler Şiiri - Volkan Taha Şeker

Kumdan kaleler yaptım üzerine;
Kapı bırakmadım ki,
Çıkıp da gidemeyesin.
Lakin,
Her daim yanımda kal diye
İnşa ettiğim kaleyi
Zamansız gelen dalga yıkıverdi

Kayboldun...

Şimdi mi,
Ben mi?

Kendi üstüme kumdan kaleler inşa ediyorum
Seninki gibi
Kapısız...
Ve dalgayı bekliyorum.
Gelsin de yıksın kale’mi
Kırsın kalem’i.

Derken;
Foş...
Bir dalga.
Kalemi rüzgar yıktı

Yine şimdi mi?
Yine ben mi?

Yeni dalgaların yıkacağı,
Kaderci kaleler yapıyorum
Çaresizce…

Rüzgar yıktı kale’mi
Kırdı benim kalem'i.
Yıkılmamı beklemeden dön
ve
Kal, e mi?