Kumarcı Reşo Şiiri - Vezir Pehlevan

Reşonun sırrına, olunmaz mazhar
Kavim kardaşına tuzaklar kazar
Karısı konuşur, kendisi susar
Korkudan mırlanır kumarcı Reşo.

Utanması yoktur, kalmamış haya
Vicdanı çürümüş, yüreği kaya
Şeker diye katar, şarabı çaya
Mors olur sallanır kumarcı Reşo.

Giyinir, kavlanır sanırsın paşa
Ezelden borçludur kuzguna kuşa
Ailesi muhtaçtır ekmeğe aşa
Düşküne hırlanır kumarcı Reşo.

Seçimden seçime adam sayılır
Şavşat yöresinde, namı yayılır
Yoğurtla, rakıya nevri bayılır
İçtikçe tavlanır kumarcı Reşo.

Hacıdan, Hocadan, nasihat almaz
Cumayı terk etmiş, bayramı bilmez
Dost-yaren akraba yüzüne gülmez
Toplumda horlanır kumarcı Reşo.

Yaş altmış olmadan beli bükülmüş
Gözleri berelmiş, saçlar dökülmüş
Gönül bahçesine, matem ekilmiş
Eşine şahlanır, kumarcı Reşo.

Kul olmuş nefsine, utanmaz yüzü
Hazana dönüşmüş, baharı-yazı
Kumardan kalmadı harmanda tozu
Dostuna harlanır, kumarcı Reşo.

Der Vezir, kumardan bitti niceler
Barlar da soyüştü, bunca geceler
Çocuklar rüya da, baba heceler
Her şafak demlenir kumarcı Reşo...

Vezir PEHLEVAN 24 Aralık 1987 / ŞAVŞAT