Küllerimden Şiiri - Turgay Kurtuluş

Geceye yaslandım,
bir sigara dumanı gibi dağıldı adın.
Her nefesimde sen,
her nefesimde biraz daha eksiliyorum.

Kalbim,
zehirli bir şişenin dibine düşmüş,
çırpınıyor çıkmak için
ama seni içmeden ayılamıyor.

Sokak lambaları gözlerime dokunuyor,
her biri senin yüzünle yanıyor.
Kaldırımlar suskun,
ama ayak izlerim hâlâ sana gidiyor.

Yeminler ettim kendime,
unutacağım diye…
Ama ne mümkün,
sen benim tiryakiliğim,
ben senin külün oldum.

Ve biliyorum,
son tanesi de yanana dek
bu yangın sönmeyecek.

Turgay Kurtuluş