Küllerde İz
İçimde delicesine bir hasret var,
Mazide kaybolan mavi gözlerine.
Göğsüm yanar, dilim susar,
Nefesim,
Denizaltı fırtınası gibi hırçın.
Toprağın en eski kokusunda
Seni aradım.
Bulanık suyun aynasında
Kışa yatmış bahar gibi aradım.
Aramaktan yorulmadım.
Ama kendimden uzaklaştım.
Giderken ne götürdün,
Bir bilsen;
Ne renk kaldı bende,
Ne uykuda sabır.
Mazi, kanayan eski bir yara gibi
Göğsümde.
Gözlerim değil,
Gecenin kendi yaşları akar.
Damla damla erir,
Ateşin dansında,
Poyrazın soğuk nefesinde,
Acı yavaş yavaş doğar.
Sonsuz hasretle düşlerim kavuşmayı,
Yitik aşkın hüzünle kabuk tutuşu.
Gözlerimde değil,
Gecenin kendi yaşları akar.
Kalbimde sessiz, sönmeyen bir yangın.
Zamanla solar,
Ama ateşin küllerinde hâlâ izini bulurum.
Ve bazen rüzgarın içinde,
Bir umut ışığı gibi seni hissederim,
Denizin derinliğinde kaybolmuş bir yıldız gibi.
Kayıt Tarihi : 15.8.2025 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!