Kimi yolları yürümek, yalnızlığın en ağır halidir,
İzlerin silinmez ama adımların unutulur.
Bir zamanlar nefes olan sesler,
Şimdi sadece kulaklarımda yankı,
Gözlerimin önünde bulanık bir gölge.
Gece, penceremin önünde oturup
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta