Aslında özlemin tutsağı olan bir zamandı bize ait düşlediğimiz zaman…
Uzakların içinde birbirine hasret nefes almalarda var olmaya çalıştıkça biz uzaklarda yaşam süren hasretin çocuklarıydık biz aşk oyunlarında ter döktüğümüz…
Seni özlemekle, özlemi yaşamak arasında var etmekti asıl var oluşun zorluğu…
Ondan ayrılalı bu kadar yıl geçti, şimdi, düşünüyorum da kaç yıl olmuştu tamı tamına?
Duraksadım, ilk defa kalemim en son hız ile yazarken, duraksadı ve durdu.
Yazmak istemiyordum, aslında bu soruya cevabım neden yazacaktım ki yıllar mı kısalacaktı veya günleri mi azalacaktı?
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta