Küller Arasında Kayıp

Bir yangının içinde gibiyim, ama alevler yok, sadece küller. Ellerimle topladığım her parça, dağılmak üzere… Her nefesimde içime dolan bu kül, ciğerlerimi yakıyor. Gözlerim ne kadar uzağa bakarsa baksın, ufukta bir umut göremiyorum. Gökyüzü gri, güneş ise bir hayalden ibaret. Yollar belirsiz, adımlarım yorgun. Sanki her şey ağır çekimde ilerliyor, zaman bana karşı donmuş.

Kalbim, bir zamanlar yeşil olan bir bahçenin şimdi bir çorak toprak parçasına dönüştüğü gibi kurumuş. Bir yağmur bekliyorum, içimdeki bu yangını söndürecek bir rahmet. Ama gökyüzü sessiz, bulutlar hareketsiz.

Rabbim, her şey kül oldu, ama ben senin rahmetinle yeniden filizlenmeyi bekliyorum. Senden başka kimse bu çorak toprağı yeşertemez, senden başka kimse içimdeki yangını söndüremez. Ne olur, bana yardım et.