Yedi günde doğup elliyi gördüm
Yıllar beni yiye yiye bitirdi
Ellerimle başıma çorap ördüm
İnce fikir yiye yiye bitirdi.
Gençliğimde fırtınaydım eserdim
En fazla kendime kızıp küserdim
Suçlu görülmüşsem yalnız susardım
Hata kusur beni beni bitirdi.
Kaderim gülmüyor şans yâver gitmez
Nefesim kokuyor avanslar yetmez
Kadim dost bildiğim beş para etmez
Dostlar beni yiye yiye bitirdi.
Üç beş suratsızın söze tav oldum
İşi savsakladı sonra "yaw" oldum
Yaktım ortalığı gittim lav oldum
Sahtekârlar yiye yiye bitirdi.
Çıktım yücelere dağda dağlar yok
İndim nice yerde bağda bağlar yok
Herkes halden memnun çağda ağlar yok
Duyyus beni yiye yiye bitirdi.
İnsân oğlu bilmem niye azar da
Ölenler mezarda, diri pazarda
Benim deli gönlüm Seyr'i nazarda
Gözü beni yiye yiye bitirdi.
Sevmeyen davacı sevenler sanık
Sevdâlı yaralı, türküler yanık.
Mızrâb teli vurmuş sazım kurbanlık
Sözler beni yiye yiye bitirdi.
Efiloğlu dere azgın geçilmez
Yazı kader senin yazgın seçilmez
Daha sen ölmedin kefen biçilmez
Kullar beni yiye yiye bitirdi.
Kayıt Tarihi : 19.11.2025 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!