Aciz bir ölümlü
Uçmuş mumdan kanatlarıyla
Göğün en yüksek katına
Görünmez olmuş yeryüzü
Kaplamış mavilik
Gözlerinin gördüğü her yeri
Bulutlar, kuşlar olmuş yandaşı
Bürünmüş gökyüzü birden kızıla
Kaybolmuş dostları
Kalmış alev gibi yanan gözlerle
Rüzgarın uğultusu kesilmiş
Alçalmaya başlamış istemsizce
Kopmuş tüyleri birer birer
Sırtına yapışmış kaynayan mum
Düşmüş acı içinde İkarus…
Kaybolmuş Ege’nin maviliğinde
O gün bugündür
Yokmuş gören Ikarus’u
Kalmamış hiçbir şeyi
Küle dönmüş kanatlarından başka
Paylaşmış tüylerini
Umudunu yitiren herkesle
Neredesin hani?
Umudun tüyleri…
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!