Gönlümden sökülürken öze giden tarikat
Kanrevan gözlerime derman olmaz nasîhat
Ne kahır yükü arzda ne sevdalı gökteyim
Palyaço mevsimlerde yaşatılan nükteyim
Bugün bir bir döküldü dalından nice güller
Bir yanda bağ bozanım ötede tarih inler
Varlığımız çilenin alın yazgısı mâdem
Kor olmuş yüreklere değer mi acı bâden
Senle ben, birde altın yaldızlarıyla tarih
Sürülen yetimleriz, mâsum, yoksul ve kerih
Bazen kükrer kudurur engel bilmez aşarsın
Bu gün neden virane gönlümüzde yaşarsın? ! ..
İşte uzanan bir el, işte şanlı bir bayrak
İşte ateş ve kandil göklerdeki sığınak
İşte yol, işte ordu, işte îmanlı bir er
Ezelden üfle Pîrim ebette isen eğer…
İnsan mahkûm bir âmâ gösterilen aynada
Vahye asi sırtlanlar geziniyor dünyada
O kırık bir çiniden haykıran ulu nesil
Örselenmiş hayatı gel ayaklarınla sil
Sâde ağlamak kaldı o gür sesten barikat
Kulakların çınlasın, tarih, yüce hakikat…
Abdurrahim Küçük
Kayıt Tarihi : 23.6.2010 19:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)