Kula Râm Olmam Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Kokusunu özlediğim çiçekler
Dikeniniz kanatmıyor kâlbimi
Hakîkâti sağlam acı gerçekler
Yalanlarla tükettiniz sabrımı

Hayâlime duman çöktürmeyiniz
Dünyâyı kökünden söktürmeyiniz
Kanlı gözyaşları döktürmeyiniz
Yoksa kaybederim küçük aklımı

Bekleyişin günü ay belli değil
Ok gerilmiş ammâ yay belli değil
Bitmeyen şafaklar say,belli değil
İki büklüm oldum gel gör farkımı.

Gel desem nolacak gelemezsin ki
Pejmûrde hâlimi bilemezsin ki
Eskisi gibice sevemezsin ki
Senden beklemiyorum ben yardımı.

Beklerim ölümün yakınlığını
Sanmayın gönlümü sakındığımı
Söylemem kimseye yakındığımı
Tersine döndürdü felek çarkımı.

Hâkka râm olmuşum kula râm olmam
Kuldan gelen belâ olsa gâm olmam
Her şeye yetişsem yine tam olmam
Ölürsem tutmasın nâciz salımı.

Dunyanın tasası sırtıma çökmüş
Ayrılık hasreti belimi bükmüş
Sezâînin sizde hiç yeri yokmuş
Hırsınizdan talân edin kabrini