Kül yıllar Şiiri - Yücel Yarımbatman

yıllar önce istiklal caddesinde durduğum yıllarda bir genç arkadaş yanıma geldi hava kararmaya yakın hafif alkollü takım elbiseli kravatı yana yatık biraz üzgün olduğu sızıveriyordu duruşundan sizin kitaplarımınız mı dedi evet dedim bana bir tane imzalar mısınız dedi çok ihtiyacım var... tabi ki dedim...belli ki bir şeye çok üzülmüştü...kaza yaptım dedi geçmiş olsun dedim üzülme canın sağ sonuçta... araba işyerinin di işten attılar dedi yeni iş bulursun dedim üzülme kız arkadaşım beni terk etti o yüzden kaza yaptım dedi üzülme geri döner olmadı daha çok seven biri gelir hayatına yok dedi ben evliyim karım öğrendi oda beni terk etti... deyince haydaaaa... imzaladım arkasından iyi dileklerle vedalaştık ve bir kaç dakika sonra bu dizeler döküldü hemen kaydettim.. ve gelirse kendisine vermek üzere sakladım yıllar sonra bu arkadaş gene aynı mevzide beklerken istiklal caddesinde pat diye dikildi karşımda beni hatırladınmı abi dedi düşündüm pek çıkaramadım aradan yıllar geçmişti...konuya girer girmez (bir akşam sarhoş halde...)tamam dedim yeni basılmış olan kitabımda ona yazdığım o akşamki şiiri gösterip işte dedim senin şiirin... çok sevindi...abi dedi alkolü bıraktım eşimle barıştım ona artık çok sadığım ve artık bir çocuğumuz bile var... senin şiir kitabını ona hediye ettim aramızı sen buldun gibi bir şey oldu dedi dünyalar benim olmuştu...umarım hala mutlulardır...sokakta 23 yıl şiire emek verince şiirlerinde yaşanılan hikayelerden olması benim için ayrı bir değer...sevgilerimle