Kül Sebatı Şiiri - Ömer Altun 2

Keldani kavminden öğrenmiştim çıra gibi yüreğimi yakıp, gözlerimi köz etmeyi
Bundandır şiirlerimin kül kokusu…

Musibeti firakın gönül miracımda elem yankısı
Gözyaşı çukurlarımda hüsranlığım zede
Kalbim atışları azap vardiyasında tutsak ve biçare
Sensiz lahza lahza yaprak döker gün ve gece
Ey şehla bakışların ufkunda sızısına vurulduğum
Korkma..!
Hasretliğine zapt edildiğim günden beridir kanatlarımın kırıklığı
Küllenirken Ankalar yüreğimden
Lâldır ah u zar feryatlarım
Mutabık kaldığımız ligan su i zanlarım ahraz...

Sızarken sessizliğim yanaklarımdan
Bulutlu günün sahra kuraklığında izleyeceğim seni…

Zerre zerre zerk ederken damarlarıma hasretini
Korkular içinde vuslat düşlerini eleyip
Firak masalları anlatacağım rüzgârlara
Menekşe kokusunda açtıkça ruhumu ruhuna
Çarmıha gerildi sensizlikle haşir neşir olmuş her neyim varsa
Ey gönlüm kırgınlığı..!
En çok sana kırılıp en çok seni seveceğim
Korkma..!
Gönlüm dilsizdir
Ruhum yamalı ruhuna…

Alacakaranlık vakti yakarışlarım teninde mahzun
Yüreğine uçurduğum ebabil kuşlar nefesi zatürreyeli...

Gülümserken dudaklarına kadim hüznümü
Mısra aralarında ruhumu yakıp
Asacağım umutlarımı darağacına
Ey gasp edilmiş çiçeklerim kokusu..!
Düşlerin kavururken göğsümü
Gözlerini resmedeceğim yıldızlara
Korkma gönlüm imkânsızı
Veda ederken ürkek bakışlarına
Hayalinle dertleşip
Dava edeceğim seni sana...

20251310

1041