Dokuz yaşında düştü yola, kundağından sökük,
Kül rengi İstanbul, sırtında kocaman bir çuval.
Çocuk avuçlarıyla ördü annenin örtüğü,
Her taş, bir Bektaşi sırrı, her adım "Ya Hak!" bir nidal.
Aslan postu omzunda, yokluk soğuğunda ince,
Hünkâr Hacı Bektaş'ın gülü, solmuş cebinde saklı.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta