Ömrüme damladın
Yalnızlıktan kelepçelenmişken yüreğim
Yalnız sen baharsın sandım, aldandım.
Açmayan goncalara sen diye sarıldım
………………………İçinde kurudum.
Anne kucağım, baba kokum
Yüreğimdeki sancını, yarınlara dayanak diye omuzladım
Eller almışken umudumu hayat yolunda
Yüreğimdeki son ışığı, sen kapattın.
Günler denizlerde dalgalanmıyor artık
Sis kaplamış gözlerini,sevda bakmıyor
Ölüme çektim artık sandalımı
Kül olmuş kollarım,seni anarken yanmıyor.
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!