Kul Olmanın Gereği Şiiri - Kâzım Özgür

En değerli uğraşı, Tevhit ile tefekkür;
Şeytan ile nefsine taviz verme kardeşim
Tavsiyemi dinlersen, sana candan teşekkür;
Faydasız masivayla, ömür sürme kardeşim.

İnsan olma fıtratı; Hakk yolunda kulluktur,
Makbul olan ibadet ahret için yolluktur,
Rabbim vermiş nimeti, helal rızklar, bolluktur,
Batıl sapık kıskanca, sakın girme kardeşim.

Sabır büyük meziyet, halis muhlis özünde;
Güven verir çevreye, sadık insan sözünde.
Evliyanın Nebi'nin nurlar vardır yüzünde;
Sakın ola cahilden dini sorma kardeşim.

Öyle mağdur insan var, hep içimi yakıyor;
Hasta olmuş zavallı masum masum bakıyor…
Ağaçlar kuruyor, sular boşa akıyor,
Öğret ona doğruyu, hakir görme kardeşim.

Müslüman’dır Türk yurdu, ili kenti bucağı,
Muhammedül Eminindir, askerliğin ocağı.
Allah dostu insana, aç gönülden kucağı,
Sabır ile sakın ol, sakın kendin yorma kardeşim.

Osmanlıyı örnek al sadık kalın izlere,
Tarihlere bakarak bir yol verdim sizlere,
Yaratandan dileğim ilham versin bizlere,
Tembel tembel oturma çalış durma kardeşim.

Aslını inkâr edip haramzade olma sen,
Hilelerle yoğrulup günah ile dolma sen.
Hesap verme gününde azaplarla solma sen,
Çabalarım dostane beni yerme kardeşim.

Hayretiyim bu yolda, açtım size içimi;
Yıllar önce düşündüm, böyle verdim seçimi,
Bak bu yolda ağarttım sakal ile saçımı,
Duygularım kutsaldır, yere serme kardeşim.

{Kazım ÖZGÜR 16-HAZİRAN–2009 }