Sonbaharın kasvet kokan akşamlarının
herhangi birinde
yağmur damlası sıradan döngüsü içindedir hayatının
kendiside farkındadır bunun
bar denen dört duvarın tahta iskemlesine sertçe düştüğünde
düşüşün şiddetindenmi bilinmez
parçalanan hayat maskesini
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta