Kul Himmet Şiirleri - Şair Kul Himmet

Âdem oğlu benim aslım sorarsan
Niye gelmiş niye gitmişim ben de
Gel sana bir doğru haber vereyim
Arif isen dinle kulak ver bende

On iki imamdan edep öğrendim

Âlem sele gitse sana nolacak
Dünyada ağlama gül Ali derler
Yitirmiştir hocan seni bulacak
Uğrun uğrun bize gel Ali derler

Kul olsam da ben hocama yarasam

Gafil kaldır şu gönlünden gümanı,
Bu mülkün sahibi Ali değil mi?
Yaratmıştır on sekiz bin alemi,
Rızıkların veren Ali değil mi?

Gelin vazgeçelim biz bu gümandan,

Gel gör Şimdi gerçeklerin zatını
İnkar edenin tebdil eder sıfatını
Mümin har(i) ce vermez zürriyetini
Müminler Kur'an ezber–i Ali'dir

Bu vasiyetler Ali'nindir Ali'nin

Gelişin nerdendir bezirgan başı
Hint ile Maçin'den geleni bilin
Yükünün bir tayı cevahir taşı
Onun madenini bileni bilin

Var git âşık var git bu nasıl sual

Gel seninle bir ahd'aman edelim
Hal evinde hal olalım sevdiğim
Bağlanalım bir ikrara duralım
Yaradana kul olalım sevdiğim

Doyamadım bu dünyanın tadına

Gitme derviş gitme sana ne dedim
Fatm'Ana'yı müjdeleyen kim idi
Bin yılda bir kere doğan yıldızı
Ali'nin alnında gören kim idi

O nasıl kul idi doğdu ölmedi

Günde varsam gelsem şahı kereme
Pîre varmayınca yoktur çaresi
Lokman Hekim em çalmadı yareme
Pîre varmayınca yoktur çaresi

Toprak olsam türap olsam yol olsam

Hacı Bektaş tekkesine gireli
Dervişleri gül göründü gözüme
Zahir bâtın himmetine ereli
Dervişleri gül göründü gözüme

Hacı Bektaş vatan tutmuş Urum'dan

Hakk'ın mürselleri haber getirmiş
Her sabah her sabah yalvarır kullar
Onlar özlerini Hakk'a yetirmiş
Her sabah her sabah yalvarır kullar

Uyuma ki Muhammed'i göresin