Kul Eder Seni Şiiri - Mehmet Şahan

KUL EDER SENİ

Nefsinin elinde esir olursan,
Cehalete köle, kul eder seni!
Nefsî emelinde kesir olursan,
Cehalete köle, kul eder seni!
Dalalete bile, çul eder seni!

A’da başlasa da B’ye çıkartmaz,
B’yi haşlasa da C’ye çıkartmaz!
C’yi taşlasa da D’ye çıkartmaz,
Cehalete köle, kul eder seni!
Sefalete bile, çul eder seni!

Edepten ıratır, ardan ıratır;
Adaptan ıratır, hardan ıratır!
Habipten ıratır, yârdan ıratır;
Cehalete köle, kul eder seni!
Garabete bile, çul eder seni!

Gururu kibiri baştacı yapar,
Defteri kebiri boş acı yapar!
Mezarı kabiri loş lacı yapar,(*)
Cehalete köle, kul eder seni!
Vahamete bile, çul eder seni!

Pîr-i Fânî der ki; aymaz kimseyi
O asla ar etmez, saymaz kimseyi!
Uyarı kâr etmez, duymaz kimseyi;
Cehalete köle, kul eder seni!
İhanete bile, çul eder seni!

(*) lacı: Muslih, ıslah eden, terbiye eden.

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
31.05.2025 – KAPAKLI