Kul'a Ne Deyim Şiiri - İsmet Murat

KUL'A NE DEYİM
Aşık Summani nin, aşık Veyselin,
Eserini çalan kul'a ne deyim.
Bedeni sünepe, vicdanı kel'in,
Ağzında dolaşan bal'a ne deyim.

Emeğini gasp ederken nakkaşın,
Öne eğilmeyen boyunun başın,
Ela gözlerinin sürmeli kaş'ın
Barındığı vücut bel'e ne deyim.

Aşıklık mahlası taşıyor güya,
Terki diyar etmiş edeple haya,
Sinesini sarmış yalanla riya,
Üstünü kapatan el"e ne deyim.

Adam sayıp bu agobun kazını,
Besliyen bilirken cilve nazını,
Halkın huzurunda çur'a sazını,
Öttüren penaya, tel'e ne deyim.

Elinden bırakıp demir maşayı,
Kullar savuvurken ya ya, şa şa yı
Telkin eylemeden sümme haşayı,
Duyguyu sömüren fil'e ne deyim.

Sığmaz iken seyrek, sığ'a, derine,
Hayran olup gözlerinin fer'ine
Bağrını açarak bülbül yerine,
Kargayı besleyen gül'e ne deyim

Gezip dolaşırken uçak pistinde,
Baktım meymenet yok ayak, dest'inde,
Kargoyla giderken zarfın üstünde,
Köşeyi kaplayan pul'a ne deyim.

Müçtehit olarak yazdım kelamı,
Üstünüze olsun hakkın selamı,
Siz deyin dostlarım nursuz ilamı,
Paylaşıp beğenen zül'e ne deyim.

Sözlük:
Dest : Farsça da el manasındadır
Zül :amçalka alçaklık

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi