gölgesine gökyüzünü ektiğim hayat
tırnakları sessizliğin uçurum
büyüyen boşluk kare kare
sensizlik karakalem kanıyor
gidilmeyen tüm yollarda kokun
bir çocuk bir çığlık yakın mı yakın
hangi kuyuya düştük birimiz
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
