Kuşların eli kolu yok ki
yuvadan düşen yavruyu
kucaklayıp alıp götürsün
göynük anne ve babası
ondandır her halde ergin kuşların
mâteme çalan
sürü hâlinde acı acı içli çığlıkları
kol geziyor kara kedi
rızkı veren Allah
âmennâ ve saddaknâ
yavruyu yuvadan düşüren kim
cüz'î irâde mi
kül oldu
kül öksüzü
yavru kuş
kül
rüzgâr görmemiş kehribar tüyleri
kopmuş tespih gibi saçıldı
aldı nasîbini dört yön
kara kedinin kanı kanına canı canına karıştı
artık hem kan hem de can kardeşler
git gide genişliyor kara kedinin
şikemperest midesinde düş kün âilesi
25 Mayıs 2018 Cuma
Macit KuruçayKayıt Tarihi : 25.5.2018 05:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)