Çok şey öğrettin bana yalnızlık
Sararmayı, solmayı
Bir köşeye çekilip mahsun olmayı
İçine atmayı, dolmayı
Sabahlara kadar uykusuz kalmayı
Hıçkırıklara boğulup, saç-baş yolmayı
Özlemeyi, katmerlisinden
Gelmeyeceğini bile bile yol gözlemeyi
Tanımasaydım seni keşke
En iyi öğretmen
Ölene dek cahil kalsaydım
Mutluluk göletinde
Kuğu olsaydım.
Kayıt Tarihi : 2.5.2016 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!