Küfür sessizliği Şiiri - Sabri Ceyhan

Küfür sessizliği...

Ne zor şey insanın kendini dinlemesi,
Ne çok kalabalık insanın içi.
Ne meşakkatli bir yol hüznün yolu,
Ne kadar çok içe dökülen gözyaşları...

Ne biçim bilinmezliktir zamanın sonu,
Ne kadar sürer baştan sona sayması.
Ne çok birikmiş yüreğin öfkesi,
Ne keferedir biriken bu küfür sessizliği...

Ne zalimdir bu vurdumduymaz vefasızlık,
Ne gariptir vefasızı kaale almak.
Ne sinsi şey bu ıssızlık,
Ne kadar çok içimizde yazılmayanların hikayesi...

Ne hüzünlüdür gecenin bu saati,
Ne çok ıslanmış ağlamaktan kaldırım taşları.
Ne söze sığar ne de şiire sokakların hali,
Ne bir kuytu ne de bir köşe tutar bu kadim sırrı...

Sabri CEYHAN