sen kalaylı kapların kokusundasın
Zamanın geçmiş
Üstelik küflenmiş.
Ama hep hatırda kalan
Bir yerlerde
Tavan aralarında
Örümceklerle örülmüş bir kutuda.
Ve ben senin orda oldğunu biliyorum
Sana ihtiyacım yok ama
seni atmaya kyamıyorum.
Sen çocukluğumdan bir hatırasın gibi
Seni öylece saklıyorum.
Sen kalaylanmadan
Kullanılamazsın.
Zehirlersin beni belkide
yemeğimi bozarsın.
Yemyeşil bir ağı salıp
yaşamımı elimden alırsın.
Sen hep yerinde kal olurmu
Sakın bana yaklaşma artık.
Bir kalaycı yok artık
Eskisi gibi
Seni satınca kırık leblebi verenler yok
birde yüz gram keçi boynuzu.
Ama sen hep hatırımda kalacaksın
Bir gün kalaylamayı öğrenirsem birinden
İşte o zaman
Seni kurtaracağım tavan arasından.
Kayıt Tarihi : 30.5.2006 03:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bilmem bilirmisiniz
Bakır kaplar kalaylansın
Şu odada bir mum yansın
Uyuyan bahtım uyansın
Ah ana beni eversene
Eskiden revaçta olan değerler teknolojinin geişmesiyele antika oldular
Onlar hep kalbimizin bir köşesinde kalacaklar
Tıpkı yaşadığımız acılar,hasretler ve ayrılıklar gibi
Unutulmayacaklar
birde yüz gram keçi boynuzu.
Ama sen hep hatırımda kalacaksın
Bir gün kalaylamayı öğrenirsem birinden
İşte o zaman
Seni kurtaracağım tavan arasından.
Drğişik bit tarz işlemiş yüreğiniz.
Yüreğinize sağlık, tebrikler.
saygı ve muhabbetlerimle..
Mehmet TEKECİ
www.turkedebiyat.net
TÜM YORUMLAR (4)