Kalem sustuğunda tüfek konuşur,
Bir ağıt yakılır, küller boğuşur.
Kudüs bir kandildir, sönmez ebedî,
Ona bakan bilir: Direniş yeminî.
Ne duvar yıkar bu kudreti, ne tank,
Ne de utancın içinde susan ahlak.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Gerçekte yaşanan en dramatik şiir. Bir tarafta dünyada düzenini( Ağalığını) korumaya çalışan bir mütegallibe...Diğer tarafta tam mazlum denecek sessiz kalabalıklar. Bombalar düştükçe O'nlar daha bir sessizleşti. Çünkü kimse O'nlara hak vermedi.
Şiir bunu anlatıyor ama kafiye çok ahenkli durmuş, çözemedim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta