Küçük şeylerle mutlu olmak o kadarda güzel değilmiş.
Bir insana ufak bir aşk kırıntısı yetiyorsa, değmezmiş.
Aşkı dolu dolu yaşamadıkça ne anlamı var acının
O acıyı bana ufak kırıntılar veremiyorsa, değmezmiş.
Her birinin gözünün içine ölürcesine bakmalarım boşaymış,
Zaten boşluğaymış, deli değilim ki, acıyı kendime vereyim
Çekecek olan tabiî ki benim ama hikâyeden de acı ile olmaz ki
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta