Güneşe karşı oturuyor...
Küçük n’ ye benzeyen evde.
çalan çalınan odalarda kapı kolları yok...
Yüzünü soğuğa fırlatmış
fayanslar...
körebe koridor...
sıcakta soğukta duvar...
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
eh, güzel :)
tebrik ederim susku, yazmalısın evet..., ama bir vakit daha sadece kendine, kimseye değil evet sede/ce kendine...
zira vaktinden önce dalından kopmuş koruk bir meyveden alınacak tad, kekremsi olur ;)
peki,
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta