Küçük Kız Şiiri - Nuh Comba

Kaldırım taşlarında titriyor kız çocuğu
Kim bilir neyi bekler hangi yönde umudu
Zemheri ayazında parçalanmış kocuğu
Şükrü haliyle ifşa kıskandırır Uhud’u

Elleri ceplerinde boynu içine çekik
Vakurlu o duruşa sual kimin haddine
Kimseyi görmez gözü dişleri dokur mekik
Asaleti ne büyük yükselir Çin Setti’ne

Zaman geçmek bilmiyor seyrinde donuyorum
Bir hal çaresi Ya Rap kifayetsiz kudretim
Baktıkça cemaline kahrolup yanıyorum
Ne çıkmaz bir haldeyim kesilmesin takatim

Âlem mi dondu yoksa bir ben miyim üşüyen
Sokaklarda kimsesiz çocuklar çok perişan
Kar, fırtına, tipi de sırra erer aşiyan
Biçare halleriyle zikre dalıyor Zişan

Yüzünde beliriyor bezginliği hayatın
Kader kâtiplerinde yazılıdır çileler
İnancı gereğince düşünmüyor rahatın
Ölüm denen gerçekte kaybolur tüm hileler