Küçük Kız Şiiri - Muhammet Karsu

Senin de ben gibi
Gözlerin açıldı sıfırdan hayata
Ama sanki sen
Daha çok şey biliyordun benden
Öne geçmiştin birden
Aynı anda doğmamıza rağmen

Ölümden doğmuştuk bir sabah vakti
Nereden bilirdik ikimizin de ölümden doğup fakat
Git gide yeşereceğini senin
Benim ise yaşarken öleceğimi

Çoğu bebek aynı yatıyor
Anlamaya çalışan gözlerle etrafına bakıyor
Senin baban güçlü olmak tutkusunu öğretiyor sana
Benimkisi ise hiç bir şey öğretmiyor

Gün batıyor eski evin uzağındaki kuş yuvasının ardından
Güzel odam alev almış kıpkızıl yanıyor
Ne için ağladıysak biz oyuz
Yemek için ağladıysak ya çok aç ya çok obur
Ağladıysak sevgi için biz bir insan yavrusuyuz

Zaman geçiyor
Büyüyoruz
Küçük bir kız olarak senin
Topun peşinden koşanlara ise bütün merakın
Demek ki sen onları seviyorsun
Evinde oturup susanlara ise bütün merakın
Demek ki sen onları seviyorsun

Topun peşinden koşanlar hiç bir zaman senin için koşmayacak
Bunu bilmiyorsun
Evinde oturup susan çocuklar
Sırf senin için
Tutmayan ayaklarıyla
En azından koşmaya çabalayacak
Ah görmüyorsun