Küçüğüm Şiiri - Mehmet Küçük

Herkesten gizlediğim bir şey var
Gerçek budur diyorum
Yine seni uzağımda buluyorum
Küçüğüm, sevdiğim
Bu yıkıntıları onaramaz kimse.

Beni aydınlatmıyor geçtiğim sokak lambaları
Konuş biraz
Ben küçücüğüm bu karanlıklarda
Neden konuşmuyorsun?
Herkes gibi sen de git
Elbet yolumu bulurum birgün.

Aşk diyorlar elimi kaldıramıyorum
Kuracak uzun cümlelerim var
Umudum uzun
Kıskanıyorum
Küçücüğüm
Susmak zor geliyor.

Adının dört harfini
Bir kutuya koyup yüreğime kaldırdım
Beni anlamıyorlar
Küçücüğüm, seni gizlemeye çalıştığımdan susmuyorum
Niye yoksun?
Zaten sen de beni anlamıyorsun
Umuduma hayat kolay
Gizlediğim, seni kimse bilmesin.

Sözümüzü geçirebildiğimiz bir dünya hayal
Bu küçücüğüm, sen boynumu büken bir gerçek
Sözümü geçiremediğim.
Çok mu şey istiyorum?
Bir çift gözü mü sakınıyorsun benden?
Böyle deli divane olduğumdandır yokluğu
Böyle olmasam umudum olmazdı belki de
Bilmiyorum mu sanıyorsun?