Sessizliğini
Yürek çarpıntıları dolduruyor
Senin olmayan çırpınışlardayım.
Sana bakan gözün önünde perdeyim.
Siyahtı sensizlik,
Beyazdı düşlerim;
Ama hayat kırmızıya boyadı bizi..
Gözyaşlarım küstü bana,
Sen yoksun içinde diye..
Şimdi kefendesin,
'Melek' olduğun yerdesin.
Gözlerini kapatan parmaklarım utanıyor bedenimden
Düşünüyorum:
Bir anlık hatam sana nasıl mal oldu diye
Minik bedenine nasıl kıydım diye..
Babanım senin diyemem artık,
Baba diyemeyeceksin bana..
Oyuncakların bekliyor seni
Oyunsuz duruyor önümde.
Tavşanının gözleri
Suçluyor beni
Annesini elinden aldım çünkü.
Odalar boş
Gülüşünün sessizliği yankılanıyor her yerde,gönlümde..
Toprağın oyuncağın artık.
Annesi olamayacaksın kimsenin..
Küçük dünyanı daha başından bitirdim.
Attığım kurşun 'Canım'a geldi;
Seni aldı benden,
Sensizliği verdi..
Kayıt Tarihi : 24.9.2009 15:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)